Αρχική

Ακαδημία

Εκπαιδευτές

Jeet Kune Do

Filipino Kali

Kuntao Silat

Ομαδικά Τμήματα

Ιδιαίτερα Μαθήματα

Βιβλιοθήκη

Άρθρα

Τεχνικές

Σεμινάρια

Συχνές Ερωτήσεις

Επικοινωνία 

Αρχές Street Fighting

Άρθρο του εκπαιδευτή Ευάγγελου Ζορμπά

Στην φύση οι θηρευτές (Predators) στοχοποιούν και επιτίθενται επιλεκτικά σε θηράματα (Prey) τα οποία έχουν κάποιες από τις εξής συγκεκριμένες ιδιότητες: είναι αδύναμα, μικρότερα σε ηλικία, βάρος και μέγεθος, ασθενικά, γέρικα, απομακρυσμένα από την αγέλη και το προστατευτικό τους περιβάλλον. Οι θηρευτές είτε κυνηγούν σε ομάδα είτε οργανώνουν ενέδρα ως μεμονωμένοι κυνηγοί. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις οι θηρευτές το κάνουν καθαρά για επιβίωση (Resource Predators), με δύο εξαιρέσεις, τους χιμπατζήδες και τους ανθρώπους όπου μπορεί να χρησιμοποιήσουν αλόγιστη βία ή να σκοτώσουν το ίδιο τους το είδος (Process Predators)...

Οι μαχητικές τέχνες δημιουργήθηκαν για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών, αρχικά και συνηθέστερα για ανάγκες αυτοπροστασίας (Self Defense Arts), στην συνέχεια για ψυχοσωματική ανάπτυξη (Self Perfection Arts) και έπειτα για αθλητικούς και αγωνιστικούς σκοπούς (Combat Sports), με αποτέλεσμα την ύπαρξη στο παρόν ενός χαοτικού αριθμού τεχνών...

Προετοιμάζουν όμως τον ασκούμενο στην αντιμετώπιση ωμής βίας;

Κάθε τέχνη είναι σεβαστή και σίγουρα προσφέρει κάποια οφέλη στον ασκούμενο. Όμως πρέπει πάντοτε να εξετάζεται μέσα από το πρίσμα των προσωπικών αναγκών του ασκούμενου. Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Αστυνομικοί - Οι ανάγκες τους προσδιορίζονται στον έλεγχο, την σύλληψη και την μεταφορά ενός ατόμου, ενώ η χρήση υπέρμετρης βίας είναι σχεδόν απαγορευτική...

Στρατιώτες - Οι ανάγκες τους προσδιορίζονται ξεκάθαρα στην εξουδετέρωση του εχθρού...

Αθλητές-Αγωνιστές - Οι ανάγκες τους προσδιορίζονται στην αθλητική ανάπτυξη και στην επιτυχή διεξαγωγή μαχητικών αγωνισμάτων...

Πολίτες - Οι ανάγκες τους προσδιορίζονται στην θωράκιση της καθημερινότητάς τους και αποφυγή της βίας, απόκτηση ικανοτήτων αποκλιμάκωσης, σωματικής γλώσσας και δεξιοτήτων άμεσης αντιμετώπισης και διαφυγής...

Η φύση της βίας

Η πραγματική φύση της ανθρώπινης βίας είναι, όπως και στα ζώα θηρευτές, ασύμμετρη (Asymmetric Violence)... Βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και των ηθικών αναστολών. Κύριος σκοπός της ασύμμετρης βίας είναι η εξασθένιση και κάμψη της αποφασιστικότητας του αντιπάλου και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ασύμμετρης βίας: Ένοπλος εναντίον άοπλου, πολλαπλοί αντίπαλοι εναντίον ενός, δυνατότερος εναντίον αδύναμου, μεγαλόσωμος εναντίον μικρόσωμου, αιφνιδιαστική και απροειδοποίητη ενέδρα, χρήση "βρώμικων τεχνικών" όπως χτυπήματα στα μάτια, στον λαιμό, στα γεννητικά, κτλ. Το πιο γνωστό παράδειγμα ασύμμετρης βίας είναι η συμπλοκή του Δαβίδ και του Γολιάθ, ο Γολιάθ ήταν γιγαντόσωμος, ένοπλος πολεμιστής και ο Δαβίδ αν και μικρόσωμος χρησιμοποίησε από απόσταση σφεντόνα και σκότωσε τον Γολιάθ.

Μαχητικές Τέχνες - Μύθοι και πραγματικότητα...

Οι αποδοτικές ρεαλιστικές μαχητικές τέχνες έχουν 3 χαρακτηριστικά γνωρίσματα:

1. Aliveness - Ρεαλισμός. Η εκπαίδευση, οι προπονήσεις και το Sparring γίνονται με έμφαση στην εξομείωση της πραγματικότητας, αντιμετώπιση μη συγκαταβατικών αντιπάλων και δοκιμή των τεχνικών κάτω από πίεση και στρες (Stress Inoculation Training).

2. Proactive Management - Προδραστική διαχείριση της συμπλοκής. Ο ασκούμενος στρατηγικά ελέγχει την διεξαγωγή της συμπλοκής στο πεδίο που θέλει, κινείται και χτυπάει πρώτος, εάν αυτό είναι εφικτό και απαραίτητο, δεν συμπεριφέρεται παθητικά ως αμυνόμενος και χρησιμοποιεί συνεχώς την εξαπάτηση (Deception) ως τακτική.

3. Asymmetric Training - Ασύμμετρη εκπαίδευση. Ο ασκούμενος εξοικειώνεται ψυχολογικά στην αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών και συμπλοκών. Προπονήσεις με συνεχώς διαφορετικούς αντιπάλους (ψηλός με κοντό, βαρύς με ελαφρύ, γρήγορος με αργό, δυνατός με αδύναμο, έμπειρος με άπειρο, ξεκούραστος με κουρασμένο, δύο με έναν, κτλ.).

Τα προβλήματα ξεκινούν όταν αυτά τα 3 χαρακτηριστικά γνωρίσματα απουσιάζουν από την δομή της ύλης μίας μαχητικής τέχνης... Σε ένα τεράστιο ποσοστό οι μαχητικές τέχνες έχουν γίνει εμπορικό αντικείμενο εκμετάλλευσης, η εκπαίδευση διεξάγεται με συμμετρικό τρόπο και δυστυχώς ο ασκούμενος προετοιμάζεται ξεκάθαρα για την αντιμετώπιση συμμετρικής εμπλοκής (Symmetric Engagement)...

Ακολουθεί ένας ενδεικτικός παραλληλισμός της συμμετρικής εκπαίδευσης των μαχητικών τεχνών και της πραγματικής ασύμμετρης βίας...

1. Οι ασκούμενοι σε μία μαχητική τέχνη μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν αντιπάλους της ίδιας τεχνοτροπίας (λάκτης με λάκτη, πυγμάχος με πυγμάχο, παλαιστής με παλαιστή, κτλ.). Η πραγματική βία δεν είναι συγκαταβατική, ο αντίπαλος ενδέχεται να χρησιμοποιεί διαφορετική και άγνωστη τεχνοτροπία ή να μην έχει κανενός είδους εκπαίδευση και οι κινήσεις του να είναι απρόβλεπτες...

2. Οι ασκούμενοι γίνονται καταρτισμένοι στην δική τους τεχνοτροπία σε υψηλό βαθμό, αλλά ΔΕΝ μελετούν ή ερευνούν σε βάθος τεχνοτροπίες, τεχνικές και στρατηγικές άλλων τεχνών, έτσι η άγνοια σε πραγματικές συνθήκες ενδέχεται να γίνει ο εχθρός τους...

3. Οι περισσότερες μαχητικές τέχνες διδάσκονται σε κατάσταση μονομαχίας (Dueling) ένας προς έναν! Η αντιμετώπιση πολλαπλών αντιπάλων σε μία μαζική επίθεση (Mass Attacks) είναι μία σοβαρή στατιστική πιθανότητα και είναι αχαρτογράφητη περιοχή για τους περισσότερους ασκούμενους...

4. Οι περισσότερες μαχητικές τέχνες διδάσκουν αποκλειστικά άοπλη μάχη (Unarmed Combat) και δεν έχουν οπλική κατάρτιση... H ωμή πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική... Στατιστικά υπάρχουν 75% πιθανότητες η συμπλοκή να γίνει με κάποιου είδους όπλο: αμβλύ όπλο (Blunt Weapon), κοφτερό και αιχμηρό όπλο (Edged Weapon) ή πυροβόλο όπλο (Firearm)!

5. Όσες μαχητικές τέχνες επικαλούνται τεχνικές άοπλης αντιμετώπισης όπλων ή αφοπλισμών όπλων, εγκληματικά προετοιμάζουν τον ασκούμενο για αυτοκτονία! ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Συνήθως τα σενάρια τα οποία διδάσκουν έχουν να κάνουν με στατική απειλή (Threat Display), κακή χρήση του όπλου, απέναντι σε έναν αδρανή και συγκαταβατικό αντίπαλο...

Ρεαλιστική Αυτοάμυνα

Η φυσική συμπλοκή σε μία κατάσταση πραγματικής αυτοάμυνας δεν έχει καμία σχέση με το αποστειρωμένο περιβάλλον εξάσκησης σε μία σχολή πολεμικών τεχνών! Οι ασκούμενοι σε μία σχολή πολεμικών τεχνών ασκούνται μέσα σε ελεγχόμενα και ασφαλή πλαίσια, με προκαθορισμένα μοτίβα σεναρίων άμυνας, επίθεσης, με κανόνες ασφαλείας και περιορισμούς... Επίσης το σώμα τους σχεδόν ποτέ δεν βιώνει το σύνδρομο της Μάχης – Φυγής – Παγώματος (Freeze – Flight – Fight Acute Stress Response) γιατί νιώθουν ασφάλεια μέσα στο φιλικό περιβάλλον της προπόνησης και καμία ουσιαστική πραγματική απειλή, έτσι το σώμα τους λειτουργεί με χαμηλούς καρδιακούς παλμούς και αποδίδει τα μέγιστα...

Σε μία αντιμετώπιση πραγματικής απειλής ενεργοποιείται το Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα (Sympathetic Nervous System) και προετοιμάζει το σώμα για μάχη ή για φυγή ή ακόμα χειρότερα για πάγωμα...

Όταν το σώμα βρεθεί σε 175 bpm και άνω (καρδιακοί παλμοί) ενεργοποιούνται οι γενικές κινητικές δεξιότητες (Gross Motor Skills), όπου το σώμα μπαίνει σε κατάσταση στρες, σε αυτήν την κατάσταση ο εγκέφαλος καταφεύγει σε κάποια από τις 4 κινήσεις στις οποίες είναι πιο εξοικειωμένος με την επανάληψη και την εξάσκηση!

Με λίγα λόγια η συσσώρευση μεγάλου αριθμού τεχνικών αυτοάμυνας τις καθιστά άχρηστες σε κατάσταση επιβίωσης...

Στην σύγχρονη μαχητική τέχνη Jeet Kune Do (Contemporary Jeet Kune Do) αυτές οι 4 κινήσεις (τεχνικές επίθεσεως) είναι οι εξής:

1. Eyes – Χτυπήματα στα μάτια
2. Throat – Χτυπήματα στον λαιμό
3. Groin – Χτυπήματα στα γεννητικά όργανα
4. Shin – Χτυπήματα στις κνήμες

Αρχές Street Fighting

1. Αποφύγετε την συμπλοκή (Conflict), εάν μπορείτε, με αποκλιμάκωση (De-escalation).

2. Αποδεχτείτε τον φόβο! Με τον φόβο και το στρες παράγονται στο σώμα αδρεναλίνη (επινεφρίνη), νορεπινεφρίνη και κορτιζόλη, προετοιμάζοντας και διεγείροντας το νευρικό σύστημα για κάποια επείγουσα ενέργεια κατά τη λεγόμενη αντίδραση μάχης ή φυγής (Freeze, Flight or Fight).

3. Διατηρήστε τουλάχιστον ενάμιση βήμα απόσταση ασφαλείας, με τα χέρια σηκωμένα ανάμεσα σε εσάς και τον αντίπαλο.

4. Χρησιμοποιείστε το στοιχείο του αιφνιδιασμού, χωρίς προκαταρκτικές ή τηλεγραφικές κινήσεις.

5. Χτυπήστε πρώτοι! Όταν τίθεται θέμα επιβίωσης η επιθετική στρατηγική (Preemptive Striking) είναι μονόδρομος!

6. Χρησιμοποιείστε συνδυαστικές επιθέσεις (Attack By Combination), ποτέ μην επαφίεστε σε ένα και μόνο χτύπημα (Single Attack).

7. Χτυπήστε με εναλλαγές σε διαφορετικές γραμμές επίθεσης (Lines Of Attack) και στόχους (Targets). Στόχους κρανίου (μάτια, μύτη, τραχεία), μέσου κορμού (ηλιακό πλέγμα, διάφραγμα), χαμηλοί στόχοι (γεννητικά, γόνατα, κνήμες, ποδοκνημικές).

8. Χρησιμοποιείστε τα πάντα για να επιβιώσετε! Αντικείμενα που είτε φέρετε, είτε αντλήσετε από τον περιβάλλοντα χώρο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα, καθώς και δαγκώματα, τσιμπήματα, γδαρσίματα! Στην επιβίωση δεν υπάρχουν κανόνες και όρια...

9. Αποφύγετε το έδαφος! Σε μαζικές επιθέσεις είναι μοιραίο λάθος!

10. Αποφύγετε τα ψηλά λακτίσματα! Σε μάχη δρόμου η διατήρηση ισορροπίας και σταθερής κίνησης είναι αμφίβολη...

11. Σε αντιμετώπιση πολλαπλών αντιπάλων (Mass Attacks), να κινήστε συνεχώς!

12. Σε αντιμετώπιση μαχαιριού, χρησιμοποιείστε οποιοδήποτε αντικείμενο (Equalizer), για αποφυγή ή χτύπημα, ανάμεσα σε εσάς και το μαχαίρι!

13. Να περιμένετε τα πάντα! Η εμφάνιση και άλλων αντιπάλων ή η εμφάνιση όπλων κρουστικών ή λεπιδοειδών (Impact & Edged Weapons) στην συμπλοκή, είναι μία πιθανότητα που δεν μπορείτε να αποκλείσετε...

14. Να είστε αποφασισμένοι! Ποτέ μην τα παρατάτε!

15. Να απαντάτε στον κίνδυνο αναλογικά και μην σταματήσετε πριν βεβαιωθείτε ότι είστε ασφαλείς!

16. Τρέξτε μακριά από τον κίνδυνο, εάν αυτό είναι εφικτό, πριν την έναρξη συμπλοκής!

Πρόληψη της βίας...

Το βιβλίο του συγγραφέα Michael Ghiglieri με τίτλο “The Dark Side of Man” αναφέρεται μία μελέτη που έκανε ο ερευνητής David Luckenbill, όπου μελέτησε επί μία δεκαετία όλους τους δολοφόνους στην πολιτεία της Καλιφόρνιας, ρωτώντας τους γιατί δολοφόνησαν τα θύματά τους.

Θα περιμέναμε να δούμε μία ποικιλία απαντήσεων.

Λάθος...

Όλοι απάντησαν για έναν από τους δύο παρακάτω λόγους:

34% απάντησαν ότι σκότωσαν επειδή το θύμα αμφισβήτησε την εξουσία τους!

66% απάντησαν ότι σκότωσαν επειδή το θύμα τους πρόσβαλε με κάποιο τρόπο!

Η αποφυγή και η αποκλιμάκωση από μία πιθανή συμπλοκή βίας μπορεί να γίνει ακολουθώντας 6 κανόνες:

1. Μην προσβάλλετε!
2. Μην προκαλείτε!
3. Μην απειλείτε!
4. Μην διατάζετε!
5. Μην αρνηθείτε ότι συμβαίνει!
6. Δώστε του την ευκαιρία της ασφαλούς διαφυγής!