Αρχική

Ακαδημία

Εκπαιδευτές

Jeet Kune Do

Filipino Kali

Kuntao Silat

Ομαδικά Τμήματα

Ιδιαίτερα Μαθήματα

Βιβλιοθήκη

Άρθρα

Τεχνικές

Σεμινάρια

Συχνές Ερωτήσεις

Επικοινωνία 

Το Jeet Kune Do ΔΕΝ είναι Wing Chun

Ιστορική εξέλιξη της τέχνης Jeet Kune Do
Η τέχνη του JKD είναι μία διαδικασία (process) συνεχιζόμενης εξέλιξης και όχι ένα προιόν (product), ιστορικά η τέχνη έχει 5 χρονικές περιόδους, όπου ο Bruce Lee και οι συνεχιστές του εξέλιξαν την τέχνη:

1. Jun Fan Gung Fu (1959-1962)
Αναπτύχθηκε στο Seattle με βάση τις τέχνες: Wing Chun, Wu Tai Chi Chuan (Ng-ga), Jing Mo Tam Tui, Choy Li Fut, Praying Mantis και Hsing-I, κύριοι ακόλουθοι αυτής της τεχνοτροπίας ήταν ο Jesse Glover, ο James DeMile και ο Taky Kimura.

2. Jun Fan Kick Boxing (1962-1967)
Αναπτύχθηκε στο Oakland με βάση το Wing Chun, το Western Boxing (Δυτική Πυγμαχία) και Kick Boxing με επιρροές από Βόρεια συστήματα Kung Fu, Γαλλικό Savate και έμφαση στην ανάπυξη φυσικής κατάστασης (conditioning), κύριος ακόλουθος αυτής της τεχνοτροπίας ήταν ο James Yimm Lee.

3. Jeet Kune Do (JKD) (1967-1973)
Αναπτύχθηκε στην China Town του Los Angeles με βάση το Western Boxing ("παλαιά" Δυτική Πυγμαχία) και το Western Fencing (Δυτική Ξιφασκία). Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι από το 1969 μέχρι τον θάνατο του Bruce Lee το 1973, o Bruce Lee είχε εγκαταλείψει πλήρως την τέχνη του Wing Chun και το μεγαλύτερο μέρος της μεθοδολογίας Trapping! Κύριοι ακόλουθοι αυτής της τεχνοτροπίας ήταν ο Ted Wong, ο Tim Tackett και ο Bob Bremer.

4. Jeet Kune Do Concepts (JKD Concepts) (1973-...)
Αναπτύχθηκε μετά τον θάνατο του Bruce Lee, από τους Dan Inosanto, Richard Bustillo και Larry Hartsell με ενσωμάτωση Filipino Kali, Grappling και Thai Boxing. Κύριοι ακόλουθοι αυτής της τεχνοτροπίας είναι μαθητές του Dan Inosanto.

5. Contemporary Jeet Kune Do
Σύγχρονα μαχητικά συστήματα Jeet Kune Do που έχουν ως γνώμονα τον ρεαλισμό, την προσαρμοστικότητα και την απόδοση σε καταστάσεις Street Fighting. Αναπτύχθηκαν από τους Paul Vunak, Matt Thornton, Christopher Clugston και πολλούς άλλους...

Οι θεωρίες της "παλαιάς" Δυτικής Πυγμαχίας αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο στην τέχνη Jeet Kune Do και από τα πιο σημαντικά και εύχρηστα εργαλεία ενός street fighter!

Η ύλη της μαχητικής τέχνης Jeet Kune Do προέρχεται 80% από την παλαιά Δυτική Πυγμαχία (Western Boxing), 10% από την Δυτική Ξιφασκία (Western Fencing) και 10% από στοιχεία από διάφορες άλλες πολεμικές τέχνες.

Ο Bruce Lee διερεύνησε και επηρεάστηκε από διάφορες πολεμικές τέχνες για την δημιουργία της τέχνης Jeet Kune Do, άντλησε και μετάτρεψε στοιχεία από συνολικά 26 μαχητικά συστήματα όπως: Western Boxing, Western Fencing, French Savate, Japanese Judo, Japanese Jiu-jitsu, Western Wrestling, Muay Thai, Burmese Bando, διάφορα Βόρεια και Νότια στυλ Kung Fu. Είχε στην κατοχή του μία τεράστια σχετική συλλογή βιβλίων και φιλμ καθώς και συναναστράφηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα εκπαιδευτών πολεμικών τεχνών εκείνης της εποχής, για να φιλτράρει τις θεωρίες του. O Dan Inosanto μετέπειτα πρόσθεσε συμπληρωματικά στοιχεία από Filipino Kali, Filipino Panantukan, Brazilian Jiu-jitsu, Shoot Wrestling και Maphilindo Silat.

Άγνωστη πτυχή της ζωής του Sijo Bruce Lee είναι ότι υπήρξε ασκούμενος στην Ινδονησιακή πολεμική τέχνη Kuntao Silat για 3 χρόνια! Ακόμα μία άγνωστη πτυχή της ζωής του Sijo Bruce Lee είναι ότι υπήρξε πρωταθλητής στο Hong Kong το 1958 στο πρωτάθλημα πυγμαχίας εφήβων!

Τι είναι το Trapping;
Το Trapping είναι ο στιγμιαίος μερικός έλεγχος και ακινητοποίηση των μελών του αντιπάλου σε μεσαία και κοντινή απόσταση μάχης, στην τέχνη του JKD αυτό ονομάζεται Επίθεση Ακινητοποίησης (IA - Immobilization Attack) και έχει 4 παρακλάδια:

HIA – Hand Immobilization Attack Επίθεση Ελέγχου Χεριών
HIA – Hair Immobilization Attack Επίθεση Ελέγχου Μαλλιών-Κρανίου
FIA – Foot Immobilization Attack Επίθεση Ελέγχου Ποδιών
Jam Επίθεση Ελέγχου Κορμού Σώματος

Οι επιθέσεις ακινητοποίησης στο JKD οδηγούν στις εξής συνέχειες επίθεσης:
a) Locking
b) Choking
c) Throwing
d) Takedowns
e) Punching/Striking
f) Kicking/Kneeing

Το πρόβλημα με το Trapping
Ο Matt Thornton, ένας από τους σύγχρονους συνεχιστές του JKD, έθεσε το εξής ερώτημα: “Γιατί δεν υπάρχει χρήση Trapping σε αγώνες UFC ή MMA;”

Η απάντηση βρίσκεται στην ανθρώπινη φυσιολογία... Το Trapping απαιτεί υποχρεωτικά σύνθετες και λεπτές κινητικές δεξιότητες και λειτουργίες του νευρικού συστήματος (Complex Motor Skills, Fine Motor Skills). Οι σύνθετες και λεπτές δεξιότητες λειτουργούν άψογα σε κατάσταση ηρεμίας 60-80 bpm (καρδιακοί παλμοί), δυστυχώς οι λεπτές δεξιότητες χάνονται πάνω από 115 bpm και οι σύνθετες δεξιότητες χάνονται πάνω από 145-155 bpm…

Όταν το σώμα βρεθεί σε 175 bpm και άνω ενεργοποιούνται οι γενικές κινητικές δεξιότητες (Gross Motor Skills), όπου το σώμα μπαίνει σε κατάσταση στρες, σε αυτήν την κατάσταση είναι αδύνατη η υλοποίηση Trapping μεθοδολογίας...

Το Trapping στο JKD
Ο ασκούμενος στην τέχνη JKD εξοικειώνεται στο να λειτουργεί σε 115-145 bpm όπου το νευρικό και μυικό σύστημα έχουν πλήρη απόδοση, με έλεγχο της αναπνοής, με την βελτίωση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος και με την ανάπτυξη δεξιοτήτων διατήρησης της ενέργειας (Energy Conservation Attribute).

Ο ασκούμενος στην τέχνη JKD κάνει περιορισμένη χρήση Trapping μόνο όταν αυτό απαιτείται! Η ύλη Trapping στο JKD όντως εμπεριέχει στοιχεία Wing Chun όμως με ριζικές δομικές μετατροπές που είχε κάνει ο Bruce Lee, καθώς εμπεριέχει και στοιχεία Trapping από Praying Mantis και από Tai Chi Chuan...

Ο Bruce Lee θεωρούσε το Trapping του Praying Mantis Kung Fu πιο αποδοτικό από το Trapping του Wing Chun και το έθεσε ως στρατηγική στο JKD για εισόδους (Entries) και για Έμμεση Προοδευτική Επίθεση (PIA – Progressive Indirect Attack)!

Σημειωτέον στο σύγχρονο JKD (Contemporary JKD) έχουν προστεθεί στοιχεία Trapping και από Filipino Kali και Silat…

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο Bruce Lee από το 1969 μέχρι τον θάνατο του είχε εγκαταλείψει πλήρως την τέχνη του Wing Chun και το μεγαλύτερο μέρος της μεθοδολογίας Trapping, και είχε αντικατασταθεί με μεθοδολογίες επιθέσεων Δυτικής Ξιφασκίας (Western Fencing), υψηλότερης απόδοσης και εργονομίας, η αναχαίτιση (Interception) είχε πλέον γίνει η ναυαρχίδα της στρατηγικής του...

Η αναχαίτιση (Interception), η βαλλιστική πυγμαχία, το Clinch και το Infighting αποτελούν την στρατηγική του JKD μαχητή...

Αν κάποιος διαβάσει τα βιβλία που βασίζονται στις σημειώσεις του Bruce Lee, το "Tao Of Jeet Kune Do" και το "Bruce Lee's Commentaries On The Martial Way" θα εκπλαγεί από το γεγονός ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία αναφορά πάνω στην τέχνη του Wing Chun και το 99% των αναφορών είναι αποκλειστικά σε θέματα πυγμαχίας και ξιφασκίας...

Άρθρο του εκπαιδευτή Ευάγγελου Ζορμπά

Το παρόν άρθρο αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αντιγραφή, μετάφραση και τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του αρθρογράφου!