Jun Fan Jeet Kune Do:

Η Μαχητική Τέχνη Jeet Kune Do αποτελεί δημιούργημα του ιδιοφυή και χαρισματικού Bruce Lee και του Dan Inosanto.  Είναι επίσημα αναγνωρισμένη τέχνη και καταχωρήθηκε στην Ομοσπονδία Kuoshu της Κίνας, στις 27 Μαρτίου 1981.  Το Jun Fan Gung Fu είναι ο θεμέλιος λίθος από όπου το Jeet Kune Do (JKD) εξελίσσεται, αν το JKD είναι ένας τρόπος σκέψης, έρευνας και πειραματισμού, τότε οι τέχνες Jun Fan είναι το πρωταρχικό όχημα για να οδηγηθεί κάποιος εκεί.  Στο διάστημα 1964-1973 ο Bruce Lee με την βοήθεια του Dan Inosanto (έχοντας το ρόλο του βασικού καταλύτη) ερεύνησαν όλα τα μαχητικά συστήματα που μπορούσαν να ανακαλύψουν.  Ανάμεσα σε εκατοντάδες τέχνες επέλεξαν στοιχεία, τεχνικές, μεθόδους προπονήσεων, γυμνάσματα, θεωρίες ή απλώς ιδέες από 26 τέχνες που αποτέλεσαν την βάση του JKD και ένα πλέγμα τεχνικών που δίνει τα απαραίτητα εφόδια σε ένα μαχητή.

Υπάρχει η παρεξηγημένη αντίληψη ότι το JKD είναι απλά μία εκλεκτική πρόσμιξη τεχνικών από διάφορες τέχνες, στην πραγματικότητα ο Bruce Lee χρησιμοποίησε αλληλένδετες τεχνικές από διάφορα συστήματα, που ευνοούν την άμεση, αρμονική μετάβαση από τέχνη σε τέχνη, από δομή σε δομή, από πεδίο σε πεδίο κατά την διάρκεια της μάχης και έχουν πλήρη συνοχή μεταξύ τους, αποδοτικότητα, ροή και οικονομία ενέργειας.

Μετά το θάνατο του Bruce Lee το 1973 συνεχίστηκε ο εμπλουτισμός της Τέχνης από τον άξιο συνεχιστή Dan Inosanto, προσθέτοντας στοιχεία από Kali, Penjack Silat κ.α.  Ακόμα και σήμερα, οι επόμενες γενεές εκπαιδευτών που στελεχώνουν την Τέχνη, συνεχίζουν αυτή την διαδικασία πειραματιζόμενοι σε τέχνες όπως Brazilian Jiu Jitsu, Sambo, ROSS, Shoot Wrestling κ.α.  Όπως καταλαβαίνετε το JKD δεν πρόκειται για μια στάσιμη στείρα τέχνη, αλλά για μια συνεχώς εξελισσόμενη και προσαρμοζόμενη ζωντανή Τέχνη!  Η εκμάθησή της είναι μια συνεχόμενη διαδικασία αυτοανακάλυψης και πειραματισμού, μια διαδικασία δίχως τέλος....  Το JKD αποφεύγει τον μιμητισμό και δογματισμό, πρώτιστη προτεραιότητα έχει ο άνθρωπος, η προσωπική έκφραση και όχι ένα μαζικό προϊόν, η δημιουργία ενός απελευθερωμένου, αυθόρμητου και αυτόβουλου ατόμου. Ενισχύεται η προσαρμοστικότητα και η εξοικείωση του μαχητή σε όλα τα πεδία της μάχης (Λακτίσματα, Γροθιές, Παγιδεύσεις, Πάλη) καθώς και η κατάρτιση για την δημιουργία υψηλής ικανότητας μαχητών, για την αντιμετώπιση ρεαλιστικών street fighting καταστάσεων!

Η μαχητική θεωρία του JKD διδάσκεται με επιστημονική τεκμηρίωση, ανάλυση και κατακερματισμό των επιμέρους παραγόντων που την διέπουν.  Τίποτα δεν θεωρείται απόλυτα δεδομένο και μέσο αυτής της συνεχούς "αμφισβήτησης" προωθείται η απρόσκοπτη αναζήτηση πιο αποδοτικών μεθόδων.  Σε τελική ανάλυση το JKD είναι μία επιστήμη "επίλυσης προβλημάτων" και μπορεί να οριστεί ως: "Χρησιμοποιώντας καμία οδό σαν οδό, κανένα περιορισμό σαν το μόνο περιορισμό". 

Ο Bruce Lee ήταν μία αναμφισβήτητη ιδιοφυή προσωπικότητα, μία πτυχή που αγνοεί ο περισσότερος κόσμος είναι ότι ο Lee είχε σπουδάσει Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και είχε δημιουργήσει μία σύνθετη προσωπική φιλοσοφία κοσμοθεώρησης και προοπτικής του κόσμου που μας περιβάλλει.  Σημαντικές επιρροές στις εσωτερικές του αναζητήσεις για την  διαμόρφωση των φιλοσοφικών του αξιωμάτων ήταν οι: Lao-Tzu, Chuang-Tzu, Tzu-Yeh, Sun-Tzu, Buddha, Shankara, Confucius, Baruch Spinoza, Rene Descartes, David Hume, Σωκράτης, Ηράκλειτος και γενικότερα οι Αρχαίοι Έλληνες Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι!  Οι κυριότερες όμως επιρροές του ήταν οι: Alan Watts, Judi Krishnamurti, οι αδερφοί Suzuki και ο Πλάτωνας!  Συμπτωματικά  ο Lee  έζησε σε μία εποχή κοσμοϊστορικών αλλαγών στο χώρο της Φιλοσοφίας  και φυσικά δεν έμεινε ανεπηρέαστος.  Ο Alan Watts  ήταν ο πρώτος Δυτικός, εκείνη την εποχή, που προσπάθησε να αναλύσει φιλοσοφία Zen μέσα από το πρίσμα του Δυτικού πολιτισμού, Ο Judi Krishnamurti μιλούσε για την απελευθέρωση του ανθρώπινου πνεύματος...  Ο Lee είχε μανία με τα βιβλία και η βιβλιοθήκη του ήταν πλουσιότατη σε τέτοιου είδους αναγνώσματα, ακόμα διέθετε σε ηχητικές κασέτες τις διαλέξεις του Alan Watts!

Είχε κυριευτεί σε τέτοιο βαθμό με την μελέτη φιλοσοφίας, όπου σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό στο Πανεπιστήμιο του διαφώνησε με ένα καθηγητή του σε ένα θέμα ανάλυσης Koan από Zen, o Lee έφυγε από το έδρανο του, πήγε και ανέβηκε μπροστά στην έδρα του καθηγητή, και μπροστά στα έκθαμβα μάτια του καθηγητή του και των συμμαθητών του άρχισε να αναλύει την δική του εκδοχή στο ζήτημα!!!

Η Μαχητική Φιλοσοφία του Bruce Lee, την οποία είχε ονομάσει JKD, ασχολείται με το άτομο, την προσωπική έκφραση, την στιγμιαία και αρμονική προσαρμοστικότητα στην ζωή του ανθρώπου, μέσα από αυτή την διαδικασία , ο Lee πίστευε, ότι κάποιος μπορεί να ξεπεράσει την "αντιπαλότητα" οποιασδήποτε μορφής (ανασφάλεια, άγχος, εγωισμός κτλ.)

Κλείστε τα μάτια σας για ένα λεπτό και προσπαθήστε να ΜΗΝ κάνετε καθόλου σκέψεις...  Αδύνατο!!!  Ακατάπαυστα περνάνε παρορμήσεις, ασυνάρτητες, συναισθηματικές και κάποιες λογικές ελεγχόμενες σκέψεις.  Το Wu-Hsin (No-mindedness) είναι μία κατάσταση όπου προσπαθούμε να μετριάσουμε αυτήν την υπερβολική πνευματική προσπάθεια!  Έναυσμα για αυτό το σκεπτικό αποτέλεσε το παράδειγμα μέσα στους διάλογους του Πλάτωνα, όπου δύο άλογα τραβάνε μία άμαξα σε δύο αντίθετες πλευρές, κρατώντας την ακίνητη.  Μεταφορικά σημαίνουν την πόλωση του Συναισθηματικού και Λογικού Νου, με αποτέλεσμα την ακινησία του πνεύματος!  Για να επιτευχθεί το Wu-Hsin χρειάζεται το Wu-Wei (non-striving) η αποβολή της υπερβολικής συνειδητότητας και υπερανάλυσης! Αφήνοντας τον εαυτό μας να δρα ελεύθερα, με πράξεις πηγαίες, αυθόρμητες, γεμάτο δυναμισμό, φέροντας την σφραγίδα του πραγματικού εαυτού μας!  Όπως ένα φύλλο δένδρου πέφτει στο νερό και σχηματίζονται κύκλοι, έτσι πρέπει να είναι ο Νους μας, σε ροή, αρμονική ισορροπία και δίχως αντίσταση!

Ο σύγχρονος άνθρωπος βλέπει τα πάντα μέσα από το πρίσμα του Εγώ, για αυτό το λόγο περνάει κρίσεις σε σχέσεις φιλίας, ανθρώπινης επαφής, σχέσης με το άλλο φύλλο, εργασίας κτλ.  Η ανθρώπινη επαφή στην αγνή της μορφή είναι σπάνια, ηθικές αξίες και ιδανικά έχουν αλλοιωθεί, ο Lee έλεγε δίνοντας έμφαση ότι: "Το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο είναι να μπορείς να εκφράσεις ειλικρινά τον εαυτό σου..."  Σκεφτείτε το!  Πίστευε ότι η ζωή είναι μία συνεχόμενη διαδικασία συσχέτισης.  Ο άνθρωπος ζει μέσα σε σχέσεις και μέσα από τις σχέσεις αναπτυσσόμαστε και εξελισσόμαστε!  Σχέσεις δύο συνανθρώπων, συζύγων, γονέων-παιδιών ολοκληρώνουν το άλλο μισό κομμάτι που λείπει από τον εαυτό μας.  Οι εμπειρίες που αποκομίζουμε μέσα από αυτές τις σχέσεις διαμορφώνουν την ιδιοσυγκρασία και μας επιμορφώνουν.  Το να ζεις, να νοιώθεις, να αισθάνεσαι, να αναλύεις, να κρίνεις είναι πιο σημαντικό και ουσιώδες από το απλώς να πράττεις.  Η συναίσθηση ότι κάθε στιγμή της ζωής πρέπει να την απολαμβάνουμε, γιατί είναι μοναδική, ανεπανάληπτη και απόλυτα προσωπική!

Ο Lee θεωρούσε την φύση του Νερού σαν τον απόλυτο αντικατοπτρισμό των ιδιοτήτων ενός μαχητή και προπαντός ενός ανθρώπου!  Το Νερό είναι η πιο μαλακή ουσία στην Γη που μπορεί να διεισδύσει μέσα σε σκληρότερες ουσίες, δεν μπορούμε να το πιάσουμε  στο χέρι μας, αντιδρά αρμονικά όταν το αγγίξουμε, χωρίς να αντιδρά και παίρνει το σχήμα το σχήμα οπουδήποτε δοχείου το βάλουμε μέσα.  Μεταφορικά η προσαρμοστικότητα, η μη αντίδραση, η ροή, η ευκαμψία, η υποχωρητικότητα, η διεισδυτικότητα είναι έννοιες που για τον Lee αποτέλεσαν αξιώματα για να χτίσει το JKD!

Στο JKD δεν είναι το πόσα έχεις μάθει, αλλά πόσα έχεις απορροφήσει από αυτά που έχεις μάθει.  Δεν είναι το πόση γνώση έχεις αποκομίσει, αλλά το τι πραγματικά μπορείς να εφαρμόσεις είναι που μετράει.  Το να ΕΙΣΑΙ αξίζει περισσότερο από το να ΚΑΝΕΙΣ!  Ο Lee θεωρούσε το JKD την Τέχνη της Ψυχής!  Η δημιουργία στην Τέχνη είναι το ψυχικό ξεδίπλωμα της προσωπικότητας, η επίδραση της, είναι η εμβάθυνση της προσωπικής διάστασης της ψυχής.  Η Τέχνη του JKD  είναι απλά η απλοποίηση, το να ΕΙΣΑΙ ο εαυτός σου, σκοπός είναι η εκμηδένιση του Εγώ, ο έλεγχος και το ξεπέρασμα των εσωτερικών παρορμήσεων, προϊόντα των ενστίκτων της αυτοεπιβίωσης, όπως ο θυμός, η οργή, το μίσος, ο φόβος...  Η εκμάθηση στο JKD  δεν είναι θέμα αναζήτησης γνώσης ή συσσώρευσης ιδανικών λύσεων, είναι η ανακάλυψη των αιτιών της αγνοίας μας...

Τι είναι η Μαχητική Τέχνη Jeet Kune Do?

Η μαχητική Τέχνη Jeet Kune Do (Way of the Intercepting Fist) δημιουργήθηκε από τον θρυλικό Bruce Lee.  Αποτελεί μία σύγχρονη πολυμορφική μαχητική τέχνη με στόχο την ρεαλιστική εξοικείωση του μαχητή σε όλα τα πεδία μάχης (Ranges: Kicking, Punching, Trapping, Standing Grappling, Ground Fighting) και στην ανάπτυξη των μαχητικών δεξιοτήτων μέσω ουσιαστικής τεχνογνωσίας και έκθεση σε σύγχρονες προπονητικές μεθόδους.

Η μαχητική θεωρία του JKD (Jeet Kune Do) διδάσκεται με επιστημονική τεκμηρίωση, ανάλυση και κατακερματισμό των επιμέρους παραγόντων που την διέπουν.  Τίποτα δεν θεωρείται απόλυτα δεδομένο και μέσο αυτής της συνεχούς "αμφισβήτησης" προωθείται η απρόσκοπτη αναζήτηση πιο αποδοτικών μεθόδων.  Σε τελική ανάλυση το JKD είναι μία επιστήμη "επίλυσης προβλημάτων και μαχητικής διαπαιδαγώγησης" και μπορεί να οριστεί ως: "Χρησιμοποιώντας καμία οδό σαν οδό, κανένα περιορισμό σαν το μόνο περιορισμό". 

Η μαχητική Τέχνη JKD διαθέτει επίσημη ύλη (Jun Fan Arts), η ύλη απαρτίζεται από ένα σύμπλεγμα τεχνικών, γυμνασμάτων, προπονητικών μεθόδων και θεωριών όπου αποτελεί το θεμελιώδες οπλοστάσιο του μαχητή.  Οι προπονήσεις διεξάγονται με την μορφή cross-training, equipment-training (γάντια στόχοι, Thai pads, σάκοι κτλ.) και δίνεται έμφαση στο συχνό sparring του ασκούμενου (με πλήρη προστατευτικό εξοπλισμό).

Ο Bruce Lee άντλησε και μετάτρεψε στοιχεία από συνολικά 26 μαχητικά συστήματα όπως: Western Boxing, Western Fencing, French Savate, Japanese Judo, Japanese Jiu-jitsu, Western Wrestling, Muay Thai, Burmese Bando, διάφορα Βόρεια και Νότια στυλ Kung-Fu.  O Dan Inosanto μετέπειτα πρόσθεσε συμπληρωματικά στοιχεία από Filipino Kali, Filipino Panantukan, Brazilian Jiu-jitsu, Shoot Wrestling και Maphilindo Silat.

Η ύλη πιο συγκεκριμένα περιλαμβάνει:

1.     Τεχνικές χτυπημάτων με τα χέρια και τους αγκώνες

2.     Τεχνικές λακτισμάτων και χτυπημάτων με τα γόνατα

3.     Τεχνικές κλειδωμάτων αρθρώσεων

4.     Τεχνικές πνιγμών και ασφυξίας

5.     Πάλη (όρθια και εδάφους), ρίψεις, τεχνικές takedown και sweeping

6.   Kali Weaponry (μονό ραβδί, διπλά ραβδιά, μαχαίρι,    Balisong, Tabak Toyok, Sibat, Palm Stick, Kerambit)

7.     Ανορθόδοξες τακτικές (Kina Mutai)

Κάθε ασκούμενος έχει διαφορετικό σωματότυπο και μαχητικές ικανότητες, μέλημα της τέχνης του JKD είναι ο εντοπισμός των μαχητικών μειονεκτημάτων κάθε ασκούμενου και η ενίσχυση των αθλητικών δεξιοτήτων (Attributes).  Ο Bruce Lee θεωρούσε ότι ο μαχητής δεν πρέπει να είναι απλώς ένας καλός τεχνίτης, αλλά ένας ολοκληρωμένος αθλητής με υψηλές δεξιότητες (συγχρονισμός, χρονισμός, αντοχή, κιναισθητική αντίληψη, εκρηκτικότητα, ακρίβεια, ρυθμός, σωματική και εγκεφαλική ταχύτητα κτλ.). 

Οι ασκούμενοι ακολουθούν ως καθοδηγητική γραμμή τα εξής: οικονομία ενέργειας, απλότητα, αμεσότητα, αποδοτικότητα, σωστή μηχανική σώματος, συνεχόμενη ροή και αρμονική μετάβαση από ένα μαχητικό πεδίο σε ένα άλλο κτλ.  Ένας ασκούμενος στο JKD προετοιμάζεται στο να μπορεί να αντιμετωπίσει μαχητές από άλλες μαχητικές τέχνες, ο Bruce Lee και ο Paul Vunak παρατήρησαν ότι σε αληθινές οδομαχίες κάποιος χάνει συνήθως για 2 κύριους λόγους:

1) Χαμηλές δεξιότητες πχ. Ένας μαχητής υστερεί σε σωματική αντοχή,

2) Άγνοια για το μαχητικό πεδίο του αντιπάλου πχ. Ένας μαχητής εξειδικευμένος σε λακτίσματα, αλλά με μηδαμινή εμπειρία σε μάχη εδάφους.

Στο JKD οι ασκούμενοι είναι πάρα πολύ προσαρμοστικοί και αντιλαμβάνονται την τεχνοτροπία του αντιπάλου άμεσα, έτσι παρασύρουν τον αντίπαλο σε άλλα πεδία όπου έχουν περισσότερες πιθανότητες και επιδεξιότητα.

Η μαχητική Τέχνη του JKD είναι συνεχώς εξελισσόμενη και προσαρμόζεται στα δεδομένα της εποχής, άξιοι συνεχιστές της Τέχνης όπως ο Dan Inosanto, Paul Vunak, Burton Richardson έβαλαν τις δικές τους ?πινελιές? ενισχύοντας την αποδοτικότητα της Τέχνης καθώς και προσδίδοντας μία ποικιλομορφία μέσα από το δικό τους πρίσμα.

Η εκπαίδευση στο JKD είναι προοδευτική και μπορεί να παρομοιαστεί  σαν την εκμάθηση που είχαμε στο σχολείο. Πρώτα ο ασκούμενος μαθαίνει την αλφαβήτα (στάση σώματος, απλά χτυπήματα με τα χέρια και αποκρούσεις), ύστερα μαθαίνει να γράφει λέξεις και προτάσεις (προχωρημένες τεχνικές), ύστερα μαθαίνει να γράφει ενότητες (ελεύθερες τεχνικές), ύστερα μαθαίνει γραμματική και συντακτικό (γυμνάσματα, θεωρίες, στρατηγικές και sparring).  Όπως ένας μαθητής γίνεται αυτοδύναμος στο να μπορεί να γράψει μόνος του εκθέσεις, έτσι και ο ασκούμενος στο JKD έχει πάρει όλα τα εφόδια για να μπορεί να μάχεται.  Έπειτα ο μαθητής πάει στο πανεπιστήμιο να εξειδικευτεί όπου έχει κλίση, το ίδιο ισχύει για τον ασκούμενο στο JKD, εντοπίζουμε την μαχητική κλίση του ασκούμενου και την ενισχύουμε, εδώ το ταξίδι της αυτοανακάλυψης μόλις αρχίζει...

Το JKD είναι μία εξελικτική διαδικασία και όχι ένα προιόν, το JKD είναι η προσωπική έκφραση του ατόμου και αυτό δεν μπορεί να διδαχτεί.  Αυτό που μπορεί να διδαχτεί και διδάσκεται είναι οι αρχές (Principles) και οι ιδέες (Concepts) που θα οδηγήσουν τον ασκούμενο στην απελευθέρωση από την στείρα απομίμηση μαχητικών τεχνικών.  Ο ασκούμενος ακολουθεί 2 παράλληλες πτυχές της Τέχνης:

1) Self-preservation.  Ο ασκούμενος εξασκείται στην αποδοτική αυτοάμυνα, ως πρώτο στόχο.

2) Self-perfection.  Ο ασκούμενος εξασκείται στην βελτίωση και τελειοποίηση των μαχητικών ιδιοτήτων του, μέσω εξελιγμένων γυμνασμάτων.

Ο Bruce Lee δημιούργησε ένα οδηγό τεσσάρων βημάτων για την επίτευξη της προσωπικής διαφώτισης του ανθρώπινου πνεύματος (4 αρχές που μπορούν πραγματικά να περιγράψουν το νόημα του JKD):

?        Αναζήτησε την δική σου εμπειρία.

Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, σκέφτεται, συλλογίζεται, πράττει διαφορετικά.  Δεν υπάρχουν έτοιμες "μαγικές συνταγές" που μπορεί να εφαρμοστούν από όλους τους ανθρώπους στον ίδιο βαθμό.  Η αναζήτηση προσωπικών εμπειριών είναι ο μόνος τρόπος αφύπνισης και εξύψωσης της συνειδητότητας!

?        Απορρόφησε ότι είναι χρήσιμο.

Στην ζωή μας πρέπει να είμαστε ανοικτοί σε όλων των ειδών γνώσεων, δίχως παρωπίδες και κρίνοντας ότι είναι χρήσιμο και μας αντιπροσωπεύει να το ενσωματώνουμε σαν βίωμα!

?        Απέρριψε ότι είναι άχρηστο.

Δίχως ενδοιασμούς και ηθικούς φραγμούς ότι θεωρούμε ότι δεν μας αντιπροσωπεύει ή η λειτουργικότητα είναι μηδαμινή (Φυσικά μετά από ανάλυση και σκέψη) το βάζουμε στην άκρη και προχωρούμε ακάθεκτα στην ζωή μας!

  Πρόσθεσε ότι είναι πραγματικά δικό σου.

Το προσωπικό στοιχείο, η αυτοδημιουργία είναι στοιχεία που αναδεικνύουν τις ψυχικές δυνάμεις του ατόμου και συμβαδίζουν με τον ψυχισμό που το διακατέχει.  Είναι η επισφράγιση της γνώσης μέσα από το προσωπικό πρίσμα, η είσοδος προς την ελευθερία, στην αυτοβούληση, στον αυθορμητισμό και αποτελεί την εγγύηση για μία αρμονική και ήρεμη ζωή!

What is the Fighting Art of Jeet Kune Do?

by Guro Dan Inosanto

Jeet kune do - the literal translation is "way of the intercepting fist" - was conceived by Bruce Lee in 1967. Unlike many other martial arts, there are neither a series of rules nor a classification of techniques which constitute a distinct Jeet Kune Do (JKD) method of fighting. JKD is unbound; JKD is freedom. It possesses everything, yet in itself is possessed by nothing. Those who understand JKD are primarily interested in its powers of liberation when JKD is used as a mirror for self-examination.

In the past, many have tried to define JKD in terms of a distinct style: Bruce Lee's kung-fu; Bruce Lee's karate; Bruce Lee's kickboxing; Bruce Lee's system of street fighting. To label JKD "Bruce Lee's martial art" is to completely mistake Bruce Lee's - and JKD's-meaning. JKD's concepts simply cannot be confined within a single system. To understand this, a martial artist must transcend the duality of "for" and "against," reaching for that point of unity which is beyond mere distinction. The understanding of JKD is the direct intuition of this point of unity. According to Bruce Lee, knowledge in the martial arts ultimately means self-knowledge.

Jeet kune do is not a new style of kung-fu or karate. Bruce Lee did not invent a new or composite style, nor did he modify a style to set it apart from any existing method. His concept was to free his followers from clinging to any style, pattern, or mold.

It must be emphasized that jeet kune do is merely a name, a mirror reflecting ourselves. There is a sort of progressive approach to JKD training, but as Lee observed: "To create a method of fighting is like putting a pound of water into wrapping paper and shaping it." Structurally, many people mistake JKD as a composite style of martial art because of its efficiency. At any given time jeet kune do can resemble Thai boxing or wing chun or wrestling or karate. Its weaponry resembles Filipino escrima and kali; in long-range application it can resemble Northern Chinese kung-fu or savate.

According to Lee, the efficiency of any style depends upon circumstances and the fighting range of distance: the soldier employs a hand grenade at 50 yards, but he chooses a dagger for close-quarters combat. A staff, to take another example, is the wrong weapon to take to a fight in a telephone booth; a knife would again be the most appropriate weapon.

Jeet kune do is neither opposed or unopposed to the concept of style. We can say that it is outside as well as inside of all particular structures. Because JKD makes no claim to existing as a style, some individuals conclude that it is neutral or indifferent to the question. Again, this is not the case, for JKD is at once "this" and "not this."

A good JKD practitioner rests his actions on direct intuition. According to Lee, a style should never be like the Bible in which the principles and laws can never be violated. There will always be differences between individuals in regard to the quality of training, physical make-up, level of understanding, environmental conditioning, and likes and dislikes. According to Bruce, truth is a "pathless road"; thus JKD is not an organization or an institution of which one can be a member. "Either you understand or you don't - and that is that," he said.

When Bruce taught a Chinese system of kung-fu (it was shortly after his arrival in the United States), he did operate an institute of learning; but after that early period he abandoned his belief in any particular system or style, Chinese or otherwise. Lee did say that to reach the masses one should probably form some type of organization; for his own part, he dismissed the notion as unnecessary to his own teaching. Still, to reach the ever growing numbers of students, some sort of preconceived sets had to be established. And as a result of such a move by martial arts organizations, many of their members would be conditioned to a prescribed system; many of their members would end up as prisoners of systematic drilling.

This is why Lee believed in teaching only a few students at any time. Such a method of instruction required the teacher to maintain an alert observation of each student in order to establish the necessary student-teacher relationship. As Lee so often observed, "A good instructor functions as a pointer of the truth, exposing the student's vulnerability, forcing him to explore himself both internally and externally, and finally integrating himself with his being."

Martial arts - like life itself - is in flux, in constant arhythmic movements, in constant change. Flowing with this change is very important. And finally, any JKD man who says that JKD is exclusively JKD is simply not with it. He is still hung up on his own self-enclosing resistance, still anchored to reactionary patterns, still trapped within limitation. Such a person has not digested the simple fact that truth exists outside of all molds or patterns. Awareness is never exclusive. To quote Bruce: "Jeet kune do is just a name, a boat used to get one across the river. Once across it is discarded and not to be carried on one's back."

In 1981, the JKD concept was taught in only three places: the Filipino Kali Academy in Torrance, California; in Charlotte, North Carolina (where Larry Hartsell taught a few select students); and in Seattle, Washington (under the direction of Taki Kimura). The bulk of the JKD concept is taught in Torrance, where the school is under the direction of myself and Richard Bustillo. It is organized in accordance with the premise that a JKD man must undergo different experiences. For example, in Phase 1 and Phase 2 classes at the Filipino Kali Academy, students are taught Western boxing and Bruce Lee's method of kick boxing - jun fan.

I deeply feel that students should be taught experiences as opposed to techniques, In other words, a karate practitioner who has never boxed before needs to experience sparring with a boxer. What he learns from that experience is up to him. According to Bruce, a teacher is not a giver of truth; he is merely a guide to the truth each student must find.

The total picture Lee wanted to present to his pupils was that above everything else, the pupils must find their own way to truth. He never hesitated to say, "Your truth is not my truth; my truth is not yours."

Bruce did not have a blueprint, but rather a series of guidelines to lead one to proficiency. In using training equipment, there was a systematic approach in which one could develop speed, distance, power, timing, coordination, endurance and footwork.

But jeet kune do was not an end in itself for Bruce - nor was it a mere by-product of his martial studies; it was a means to self discovery. JKD was a prescription for personal growth; it was an investigation of freedom - freedom not only to act naturally and effectively in combat, but in life. In life, we absorb what is useful and reject what is useless, and add to experience what is specifically our own. Bruce Lee always wanted his students to experience judo, jujutsu, aikido, Western boxing; he wanted his students to explore Chinese systems of sensitivity like wing chun, to explore the elements of kali, escrima, arnis; to explore the elements of pentjak silat, Thai boxing, savate. He wanted his students to come to an understanding of the strengths and weaknesses of each method.

No art is superior or inferior to any other. That is the object lesson of jeet kune do, to be unbound, to be free: in combat to use no style as style, to use no way as the way, to have no limitation as the only limitation. Neither be for or against a particular style. In other words, jeet kune do "just is.'

Or to use the words of a Zen maxim to describe jeet kune do, "In the landscape of spring there is neither better nor worse. The flowering branches grow, some short, some long".

?I stress again, I have not created or invented any kind of martial art.  Jeet kune do is derived from what I have learned, plus my evaluation of it.  Thus, my JKD is not confined by any kind of martial arts.  On the contrary, I welcome those who like JKD to study it and improve it.? - Bruce Lee

Jeet Kune Do is the ultimate, complete martial arts system, since it can use any of the most economical & effective techniques available today in the martial arts, regardless of style; it addresses all the ranges combat can occur (blunt/edged weapons, kicking, boxing, trapping/clinch and grappling); and the way that a fight can mutate in seconds, for example, going from empty hand, to against a weapon, to mass attack (many opponent fight), to the ground in a matter of seconds.  Realistic experience with both the flow through the ranges of a fight and the mutations of a fight is essential.

?Jeet Kune Do uses all ways and is bound by none, and likewise uses any technique or means which serves its end. Efficiency is anything that scores.? - Bruce Lee

?JKD is finding the right art for the right time and place.? - Dan Inosanto

Another key aspect of JKD is that it continues to evolve.  The science of fighting has changed and will continue to change as evidenced by the current trend towards mixed martial arts.  In order to keep its effectiveness, JKD must evolve.  Guro Dan Inosanto coined the term "JKD concepts" to emphasize the cornerstone idea behind JKD:

JKD is a conceptual framework that allows the practitioner to study and derive the underlying principles and the most economical & effective techniques from different martial styles that allow the practitioner to continue to evolve and grow.

It is not just a series of techniques to be repeated mindlessly, at the cost of excluding testing, experiencing, adaptation and growth.

?The motion of change is essential to JKD.  The concept advocates learning, experiencing and evolving above all things.? - Dan Inosanto

Each person?s expression of JKD is unique, based on his or her physical characteristics and attributes.  A JKD trained person is able to respond - to blend in - to the different attacks of his or her opponents.  These skills are developed from hundreds of hours of training (flight time), experiencing and testing what works for him or her under many different combat conditions and with different opponents.

?The truth in combat is different for each individual.  Research your own experiences for the truth.  Absorb what is useful.  Reject what is useless.  Add what is specifically your own.? - Bruce Lee

 "I have disbanded all the organized schools of Jeet Kune Do because it is very easy for the students to mistake the agenda as the truth and to take the program as the way."
- Si Jo (Bruce) Lee Jun Fan, 1972

 Ντοκυμαντέρ του BBC με τίτλο "Way Of The Warrior" του 1980

"Way Of The Warrior" BBC Documentary from the 80's

"Jeet Kune Do is finding the right Art

for the right Time & Place"

Guro Dan Inosanto

Άρθρο του εκπαιδευτή Ευάγγελου Ζορμπά στο περιοδικό "Μονοπάτι του Πολεμιστή" (τεύχος 8) με θέμα "Jeet Kune Do - Η Τέχνη Της Ψυχής". Περισσότερα